Σχετική αύξηση παρουσιάζουν τα αιτήματα υπερβολικής χρήσης του διαδικτύου και τα περιστατικά των παιδιών που παρουσιάζουν συμπτώματα «εξάρτησης» στο διαδίκτυο και τα
ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Η αύξηση αυτή σχετίζεται και με την κοινωνοικονομική κρίση που βιώνει η χώρα τα τελευταία χρόνια, ενώ φυσικά συμβάλλει και η ανάπτυξη της τεχνολογίας και των σχετικών μέσων.
Τα παιδιά και οι έφηβοι παρακολουθούνται «φιλοξενούνται» στη Μονάδα Εφήβων του Νοσοκομείου Παίδων Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού.
Γονείς εργαζόμενοι σε πολλές δουλειές. Γονείς άνεργοι και απελπισμένοι, που κλείνονται στον εαυτό τους. Γονείς κολλημένοι στις δικές τους οθόνες... Τι γίνεται όμως με τα παιδιά;
Όλα εξαρτώνται κυρίως από τη γονεϊκή σχέση κι έπειτα από το σχολείο, εξηγεί στο
newsbeast.gr, η κυρία Τσίτσικα Άρτεμις, υπεύθυνη της μονάδας εφήβων στο νοσοκομείο Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐας Κυριακού», αναπληρώτρια καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής.
Η ίδια μας μίλησε για τον
εθισμό των παιδιών στο διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Όπως διευκρινίζει, «βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια, πιθανώς λόγω της κοινωνοικονομικης κρίσης και της ενίσχυσης της χρήσης της τεχνολογίας με τις φορητές συσκευές που έχουν μεγαλύτερη ιδιωτικότητα και προσβασιμότητα τα παιδιά καθημερινά, πως ο αριθμός των παιδιών που έρχονται και αυτών που απευθύνονται στην γραμμή υποστήριξης (8001180015), έχει αυξηθεί.
«Η ψηφιακή παιδεία βασικός παράγοντας για τη σωστή χρήση του διαδικτύου»
Πολλές φορές οι γονείς απασχολούνται σε πολλές δουλειές «για να τα φέρουν βόλτα», λείπουν αρκετά από το σπίτι, είναι άνεργοι, κλείνονται στον εαυτό τους και έτσι οι ίδιοι είναι κολλημένοι μπροστά σε μια οθόνη ή χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές νταντάδες για να μπορούν τα παιδιά να κάνουν δικά τους πράγματα, όταν πολλές φορές εκείνοι ασχολούνται με τα τελείως βασικά. Δηλαδή τη διατροφή, την καθαριότητα, το πλήρωμα των λογαριασμών.
Έτσι, δεν υπάρχει η καθημερινή επικοινωνία με τα παιδιά, προκειμένου να έχουν αντιπροτάσεις, κίνητρα ώστε να κρατούν την ισορροπία και ακόμα αν τους τύχει κάτι με τη χρήση της τεχνολογίας να μπορούν να επικοινωνήσουν με τους γονείς.
Η ψηφιακή παιδεία είναι ένας βασικός παράγοντας για τη σωστή χρήση του Διαδικτύου, καθώς και τις αποφυγής παγίδων που κρύβονται μέσα σε αυτό.
«Όπως καταλαβαίνετε όλα αυτά εξαρτώνται πάρα πολύ από τη γονεϊκή σχέση και μετά από το σχολείο που χρειάζεται να γίνει μια ενίσχυση στη χρήση της τεχνολογίας, δηλαδή να έχουν ψηφιακή παιδεία και να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο εκπαιδευτικά ώστε να μαθαίνουν τις παγίδες που υπάρχουν και να αυτοπροσδιορίζονται.
Τα συμπτώματα που μπορεί να έχει ένα παιδί ή ένας έφηβος, τα εντοπίζουμε στον ύπνο, στη διατροφή, στις δραστηριότητες, στη σχολική επίδοση και στη φροντίδα του εαυτού τους», σημειώνει η κα. Τσίτσικα, στο newsbeast.gr. «Όταν υπάρχουν απότομες μεταβολές σε έναν από αυτούς τους παράγοντες ή και σε συνδυασμό, τότε οι
γονείς είναι καλό να απευθυνθούν σε κάποιο πλαίσιο που ασχολείται και μπορεί να εφαρμόσει κάποιο πρόγραμμα».
Τι πρέπει όμως να συμβεί για να μειωθεί και για να αντιμετωπιστεί η υπερβολική χρήση του Διαδικτύου και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών;
«Το κάθε πρόγραμμα είναι εξατομικευμένο, ανάλογα με τις διαφορετικές ανάγκες ή αιτίες που οδήγησαν το κάθε παιδί σε μια τέτοια έκφραση. Πάντα, βλέπουμε αν υπάρχει παράλληλα κάποια κατάσταση που πρώτα αυτή θέλει παρέμβαση προκείμενου να βελτιωθεί η υπερβολική χρήση.
Έτσι εφαρμόζονται κάποια προγράμματα κοινωνικής - συναισθηματικής μάθησης και δεξιοτήτων ζωής δεξιότητες ζωής.
Μαθαίνουμε στα παιδιά τα όρια, τον σεβασμό των δικαιωμάτων μέσα στο
διαδίκτυο, να είναι ψηφιακοί πολίτες και να διαχειρίζονται τις δυσκολίες και να αυτοπεριορίζονται», σημειώνει και προσθέτει: «Στηρίζουμε τους γονείς στην ενίσχυση της γονεϊκότητάς τους.
Βάζουμε κάποιους στόχους και αν υπάρξει η επίτευξη των στόχων, υπάρχει θετικό πρόσημο. Πάντα κοιτάζουμε και το οικογενειακό πλαίσιο. Βάζουμε κάποιους στόχους και αν υπάρξει η επίτευξη των στόχων, υπάρχει θετικό πρόσημο. Πάντα εξετάζουμε και το οικογενειακό πλαίσιο. Στηρίζουμε τους γονείς στην ενίσχυση της γονεϊκότητας, προκειμένου να εγκατασταθεί μια λειτουργική και καλή σχέση καθημερινότητας και να μπορούμε να παρέμβουμε και να έχουν τα παιδιά κάποιον να επικοινωνήσουν αν κάτι τους συμβεί στο διαδίκτυο».
